Poczekalnia kolejowa w Pelplinie znowu zdewastowana

Dziury w ścianie, powyrywane elementy wykończenia, zniszczona toaleta - tak obecnie wygląda poczekalnia kolejowa w Pelplinie. Poczekalnia, która nie tak dawno przeszła kapitalny remont. Z jednej strony wiemy, że zrobiły to osoby głęboko upośledzone społecznie, które swoje kompleksy i poczucie niedowartościowania leczą poprzez niszczenie nie swojej własności i popełnianie przestępstw. Z drugiej strony jednak może warto zadać pytanie zarządcy / właścicielowi obiektu dlaczego jakiś czas temu zlikwidował zamontowane w poczekali kamery monitoringu?

O sprawie zdewastowanej poczekalni kolejowej w Pelplinie poinformowała na Facebooku strona "Nowa stacja kolejowa, wizytówką Pelplina". W specjalnie poświęconym tej sprawie >> poście << możemy przeczytać m.in.: 

    "Dewastacji dokonuje głównie młodzież, która codziennie w chłodne dni urządza sobie na poczekalni miejsce spotkań. Często można ich spotkać w godzinach 14-18".

Pierwotnie chciałem napisać maila do właściciela obiektu, czy ma świadomość istniejących zniszczeń oraz czy zgłosił do prokuratury w Tczewie zawiadomienie o popełnionym przestępstwie. Wśród komentarzy pod wspomnianym postem pojawiła się jednak wypowiedź pana Mateusza, który napisał:  

    "Uzyskałem dziś informację, że obiekt ma być zamknięty na jakiś czas w celu wykonania ponownego remontu. Sprawa dewastacji została zgłoszona 6-ciokrotnie na Policję. Niestety bierność organów ścigania."

Mając na uwadze powyższe skieruje do właściciela poczekalni prośbę, aby remontując ponownie poczekalnie pamiętał o zamontowaniu monitoringu. Warto bowiem podkreślić, że po przeprowadzeniu kapitalnego remontu około 2015 roku w poczekalni były zamontowane kamery. Jednak jakiś czas temu zarządca / właściciel obiektu wspomniane kamery zdemontował. 

Może niektórzy uznają to za coś kontrowersyjnego, to co teraz napisze, ale uważam, iż to właśnie działający monitoring może ograniczyć ryzyko niszczenia mienia przez osoby głęboko upośledzone społecznie, które mają kompleksy i poczucie niedowartościowania. Publikacja wizerunku takiej osoby, nawet jeśli będzie zamaskowana, może spowodować jej namierzenie (np. poprzez charakterystyczne części ubioru), a stąd już prosta droga do wytoczenia roszczenia odszkodowawczego oraz prokuratorskiego aktu oskarżenia w zakresie popełnionego przestępstwa.